Een team van ingenieurs, computerwetenschappers en biologen heeft 'rugzak'-computers ontwikkeld om kleine dieren te volgen die hun tijd verdelen tussen rondvliegen in de lucht en bij elkaar kruipen in grotten en holle bomen. Met de toepasselijke naam 'Broadly Applicable Tracking System of BATS', stelt het draadloze netwerk onderzoekers in staat om kleine wilde dieren zoals vogels, knaagdieren, reptielen en amfibieën, Ripperger, te volgen door er kleine rugzakken aan vast te maken met lijm.
Het high-tech rugzakvolgsysteem weegt slechts 1-2 gram inclusief behuizing en batterij. Het is zo klein als ongeveer de grootte van een vingertop. Deze kunnen worden gebruikt om volwassen vampiervleermuizen te volgen, die tussen de 1 en 1,5 gram wegen en tot 3½ inch lang worden. De looptijd van deze volgsystemen varieert tussen 1-3 weken, afhankelijk van het batterijformaat. Deze rugzakken worden geleverd met wekontvangers en zijn in de energiebesparende modus; ze worden pas wakker als ze een signaal krijgen van een andere vleermuis.
Het innovatieve 'draadloze biologische netwerk' bestaat uit door dieren gedragen mobiele knooppunten ('naderingssensoren'), stationaire downloadstations voor externe en geautomatiseerde gegevenstoegang en kan worden uitgebreid met stationaire versies van naderingssensoren.
Het netwerk bestaat uit de kleine versnellingsmeters die gegevens produceren wanneer de vleermuizen bewegen en naderingssensoren laten zien wanneer ze dicht bij elkaar zijn (allemaal ingekapseld in elke 3D-geprinte plastic rugzak die minder dan een cent weegt). Een reeks basisstations op de grond pikt signalen op en legt gegevens vast over de sociale activiteiten en vliegroutes van vleermuizen. De componenten slapen het grootste deel van de tijd en worden wakker wanneer ze een signaal van een andere bat ontvangen en vervolgens elke twee seconden uitzenden.
Net als onze smartphones doet het netwerksysteem bewegingsdetectie en biedt het connectiviteit in Bluetooth-stijl tegen een fractie van het gewicht en het energieverbruik.
Ondanks het lage vermogen leverde het netwerk robuuste resultaten op in verschillende onderzoeken met verschillende soorten vleermuizen. Een test van twee weken waarin 50 vampiervleermuizen werden getagd, leverde gegevens op over bijna 400.000 individuele bijeenkomsten. Onderzoekers kunnen alle gegevens van het systeem downloaden naar hun telefoons in het veld. Het werk duurde ongeveer zeven jaar, omdat computerwetenschappers de code helemaal opnieuw schreven om met ultralage energieniveaus het best mogelijke netwerk te bedenken.